Maak je eigen “Hemelzwever”

een intuïtief-creatieve 

activiteit

voor kinderen

en volwassenen

Wat is een Hemelzwever ?

Zoals je hierboven ziet is het een groep fantasiefiguren die aan elkaar vast ”getekend” zijn. In sommige gevallen kijk je door het midden van de groep naar de hemel. Je kan je daarbij voorstellen dat het een wolk  is waar de tekenaar (en straks jij dus) figuren in heeft gezien en deze ook vorm heeft gegeven : je eigen Hemelzwever.

Hoe maak je je eigen Hemelzwever ?

Neem een wit vel tekenpapier (elk formaat is goed, groot/klein/vierkant/rond), leg het voor je neer,  ontspan je, probeer even nergens anders aan te denken, voel je eigen ademhaling en je lichaam zoals je daar zit, bereid je voor op wat je gaat doen : je eigen fantasie en gevoel gebruiken om iets moois te maken en je eigen droomwereld te scheppen. Als je voelt dat je er klaar voor bent, begin je door de punt van de zwarte viltstift of pen met Oostindische inkt op het papier te zetten en - zonder na te denken -  in een langzame en doorgaande beweging de lijn te tekenen die de buitenrand wordt en uiteindelijk weer aansluit bij het beginpunt. Laat je hand bewegen zoals dat goed voor je voelt: als je even terug wil of even een rond stukje of een hoekig stukje wil tekenen  : laat het allemaal maar gebeuren. Meerdere zwevers zijn mogelijk als je daarmee bv het blad wil op vullen. Niets moet en alles mag; je kan het dus ook nooit fout doen. Als je wilt, kan je ook een binnenrand aanbrengen op dezelfde manier. Vertrouw en ga altijd op je eigen gevoel af.

Vervolgens kijk je naar wat je getekend hebt (voorbeeld boven) en stel je je voor dat het een wolk is waar je allerlei fantasiefiguren in ziet en herkent. Draai daarbij het papier rond : zodra je ergens denkt een figuur te zien, teken dat er dan in. Begin met de ogen die zijn het belangrijkst, dan een mond, en eventueel tanden,  neus en oren en als laatste details (pukkels, haren, tranen, etc) zoals jij denkt dat het past bij jouw figuur. Zo ga je door totdat de buitenrand vol is (en eventueel ook de binnenrand). Alles is daarbij mogelijk : verschil in grootte van de figuren, de positie (op z’n kop, schuin of dwars uit). Het maakt jouw hemelzwever alleen maar spannender :  een mens met vleugels  een kikker met flaporen, alles mag. Werk eerst de fantasie figuren stuk voor stuk uit en verbind ze daarna door patroontjes die je leuk vindt : cirkeltjes , ovaaltjes, golvende streepjes, driehoekjes etc.

Als je met het resultaat  tevreden bent breng je (als je dat wil) een  achtergrond aan van zonnetjes, maantjes, planeetjes, komeetjes die als hemelachtergrond dienen (voorbeeld beneden)

Eenmaal klaar met het tekenwerk, ga je je Hemelzwever en achtergrondfiguren inkleuren met ecoline/waterverf of met lichtgevende markeerpennen (bv. Stabilo markers): hou daarbij de ogen en de tanden wit : je zal later zien dat die er dan uitspringen en echt gaan spreken, net als jouw ogen dat doen. Gebruik voor het inkleuren alleen de drie basis kleuren geel. rood en blauw. Met deze kleuren kan je alle andere kleuren van de regenboog maken (zeven in totaal): zo leer je ook welke kleuren je kan maken en gebruiken. Voordat je begint met kleuren oefen met de drie kleuren en zie wat het effect is en welke mengkleur ontstaat bij de vermenging van de drie kleuren (vergeet niet de kleur die ontstaat als je alle drie de kleuren over elkaar heen gebruikt)  Je bent natuurlijk ook dit keer helemaal vrij in je kleurgebruik. Soms vind je dat een bepaalde kleur beter bij een bepaald figuur past en ook dat is goed : volg je intuïtie en je gevoel. En wees niet bang als je over de lijnen heen gaat met het kleuren, ook dat gebeurt. Het mooie is dat als je die stukjes kleur die er buiten zijn komen te liggen , of de kleurafwijkingen binnen de lijnen, van een zwart randje voorziet met dunnere viltstift, balpen of inkt (voorbeeld beneden), jouw Hemelzwever een heel mooi, uniek en eigen karakter krijgt : probeer het maar.

Uiteindelijk heb je je eigen Hemelzwever geschapen helemaal naar je eigen zin : je hebt je eigen fantasiewereld gemaakt en ziet net als in de echte wereld er allerlei figuren rondlopen : dikke en dunne, mooie en lelijke, lieve en soms boze, en zo is het goed. Wat je vervolgens nog kan doen is alleen of met anderen namen  geven aan de bewoners van jouw Hemelzwever. Bij de diverse namen kan je dan ook nog  een kort verhaaltje verzinnen over wat voor figuur het is en hoe ze zich daar voelen en wat ze van de andere bewoners vinden. Of als je wil maak je er een Hemelzwever-liedje, gedichtje of verhaaltje bij: de bewoners van je hemelzwever zullen je er dankbaar voor zijn.

En let maar eens op, hoe vaker je het doet, hoe leuker het wordt : je komt vaker bekende figuren tegen en je leert ze beter kennen : hoe ze kijken, hoe ze lachen of huilen, hoe ze gezellig met de buren kletsen of juist de rug toekeren.

Veel plezier en geniet ervan,

Gert (Hemelzwever)

PHASE 2 (ARIES 2°): A COMEDIAN REVEALS HUMAN NATURE.

KEYNOTE: The capacity to look objectively at oneself and at others.

While the first phase of the process of emergence is essentially in terms of subjective impulse and the desire to act, the second phase represents the attempt to evolve an objective awareness of existence. Through a sense of contrast, consciousness is gradually being built. It is what Teilhard de Chardin calls "reflective consciousness": the ability to see oneself reflected as in a mirror, and eventually to laugh at the inadequacy of the form one sees; thus "humor," the triumph of objective consciousness over subjective feeling or moods, or involvement in self.

This symbol characterizes the second stage in the first five-fold sequence of phases: the stage of OBJECTIVATION OF CONSCIOUSNESS. This second phase complements and polarizes the first, which stresses the subjective desire to become individually conscious.

in bus of bos

in bed of bad

verzint de mensheid wat

zij kan in deze houding

schijnbaar goed haar eitje kwijt

sommigen spreken dan van serendipiteit

anderen houden ‘t op navelstaren

hoe dan ook betiteld

’t blijft een wonderlijke zaak

dat ideeën baren

                                                                 “ Octavo” , Joppe, 7 augustus 2009

Symbol for PHASE 1 (ARIES 1°):

A WOMAN JUST RISEN FROM THE SEA. A SEAL IS EMBRACING HER.

(source: spiritussilentium.wordpress.com )

KEYNOTE: Emergence of new forms and of the potentiality of consciousness.

This is the first of the 360 phases of a universal and multilevel cyclic process which aims at the actualization of a particular set of potentialities. These potentialities, in the Sabian symbols, refer to the development of man's individualized consciousness — the consciousness of being an individual person with a place and function (a "destiny") in the planetary organism of the Earth, and in a particular type of human society and culture.

To be individually conscious means to emerge out of the sea of generic and collective consciousness — which to the emerged mind appears to be unconsciousness. Such an emergence is the primary event. It is the result of some basic action: a leaving behind, an emerging from a womb or matrix, here symbolized by the sea.

Such an action is not to be considered a powerful, positive statement of individual being. In the beginning is the Act; but it is often an imperceptible, insecure act. The small tender germ out of the seed does not loudly proclaim its existence. It has to pierce through the crust of the soil still covered with the remains of the past. It is all potentiality and a minimum of actual presence.

In the symbol, therefore, the emergent entity is a Woman; symbolically speaking, a form of existence still close to the unconscious depths of generic biological nature, filled with the desire to be rather than self-assertion. The woman is seen embraced by a seal because the seal is a mammal which once had experienced a biological, evolutionary but relatively unconscious emergence, yet which retraced its steps and "returned to the womb" of the sea. The seal, therefore, represents a regressive step. It embraces the Woman who has emerged, because every emergent process at first is susceptible to failure. This process is indeed surrounded by the memory, the ghosts of past failures during previous cycles. The impulse upward is held back by regressive fear or insecurity; the issue of the conflict depends on the relative strength of the future-ward and the past-ward forces.

The possibility of success and that of failure is implied throughout the entire process of actualization. Every release of potentiality contains this two-fold possibility. It inevitably opens up two paths: one leads to "perfection" in consciousness, the other to "disintegration" - the return to the undifferentiated state (the state of humus, manure, cosmic dust - i.e. to the symbolic "great Waters of space," to chaos)

This symbol characterizes the first of five stages which are repeated at three levels. This stage represents the initial statement, or theme, of the five-fold series which refers to the first level: IMPULSE TO BE.

in 't tijdloze Kemal

verlaat 'n adelaar in glijvlucht de verticale wand van 't ravijn,

in 't tijdloze Kemal

heerst klok noch kleur noch kwaliteit,

in 't tijdloze Kemal

heeft gravitatie grip noch richting :

in 't tijdloze Kemal,

tussen adem in-en-uit en uit-en-in

ligt 't eeuwig Nu

van je werkelijke wezen

van je "echt-eigen-Zijn"

gebaseerd op The Place of Release, Elias Amidon

Notes from the Open Path, April 2012

WOMAN (John Lennon)

Woman I can hardly express

 My mixed emotions at my thoughtlessness

 After all I'm forever in your debt

 And woman I will try to express

 My inner feelings and thankfulness

 For showing me the meaning of success 

Woman I know you understand

 The little child inside the man

 Please remember my life is in your hands

 And woman hold me close to your heart

 However distant don't keep us apart

 After all it is written in the stars 

Woman please let me explain

 I never meant to cause you sorrow or pain

 So let me tell you again and again and again 

I love you, yeah, yeah

 Now and forever

Inspired by a poem by Charles Paget Wade (see below)

Craftsmanship

Charles Paget Wade (1883-1956)

Some ever would be where they’re not

Would ever have that they’ve not got

True  happiness  – contended mind

Sufficient near at hand will find,

Absorbing interests lie all around

Will by observant mind be found

Create something however small

There lies the truest joy of all

When brain and hand together strive

Real happiness becomes alive

In the pursuit the pleasure lies

The how and where-fore to devise

Though vision dreamed will far excell

The work achieved, yet it is well,

To have attemted is not in vain

Failure drives one on again

Great craftsman, asked once , to decide

Which was his greatest work,  replied

Simply with these two words  “my next”

For “ever better was his text”

To do, I have to be

with a high sense of realism

with a profound compassion

To be, I have to do

Spring is in the air

today - just for an hour or two -

the new-old spring has ventured

from winter's black and white abode

the sun - our source supreme -

has sounded it's warming wake-up call :

Life rippled - once again - through

the very fabric of our nature

long waited for by plants and trees and creatures

great and small

17 February 2013

HV 601

vluchttijd vervliegt

stil-synchroon bespeelt de inflightmovie

twintig uitklapschermpjes

kras-grijze hoofden buigen zich over tablets met patience

of meegebrachte regionale kranten

de enige baby laat af en toe wat van zich horen

grasgroen wielt de cabincrew de trollies langs het middenpad

een zonderling dicht deze regels

het einde nadert

vervlogen vluchttijd

On board HV601, 17 januari 2013

Paul do Mar

als windgedreven watten

koersen grijsblauwe wolken

aan op ’t vasteland

anderen plakken hagelwit en goudgerand

als stickers aan de stratosfeer

reeds kimgezonken schijnt

de zon t laatste indirecte licht

een fel en snel vervagend rood

dan maakt de nacht zich meester

wat blijft is ‘t ritmisch brandings-bruisen

waar oceaan en kust

elkaar begroeten

Madeira, 18 januari 2013

Memento mori

in al het godgeschapen aardewerk

zit meestal-ergens wel ’n piepklein breukje

en anders brengt vadertje tijd het wel aan

immers

ook elk mensenkruikje gaat

net zo lang te water

tot het barst

Madeira, 19 januari 2013

Madeiran Waves

far below our vantage precipice

the seaside town looks a battered fortress

one by one the forming oceanwaves

line up like veins underneath the water’s shiny skin

move relentlessly towards their coastal fate

and crash thousand white horses at a time

idly on the giant black pebbles

protecting the seawall of Paul do Mar

Madeira, 23 januari 2013